
ΑΠΟΒΟΛΕΣ
ΑΠΟΒΟΛΕΣ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΛΕΓΧΟΥ & ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΑΠΟΒΟΛΩΝ
Το ευχάριστο γεγονός της εγκυμοσύνης και το συναίσθημα προσμονής της γέννησης που θα ακολουθήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις – ευτυχώς όχι συχνές – μετατρέπεται σε πρόβλημα δυσάρεστο, λόγω κάποιων επιπλοκών που εμφανίζονται.
Η συχνότερη επιπλοκή σε μια εγκυμοσύνη είναι η παλινδρόμηση και η αποβολή της, γεγονός που εμφανίζεται κυρίως στους 3 πρώτους μήνες της κύησης.
Η αποβολή συμβαίνει σε ποσοστό 10-15% του συνόλου των κυήσεων, ενώ επανειλημμένες αποβολές παρουσιάζουν το 1-2% των ζευγαριών. Συνήθως (ποσοστό 50-70%) οφείλονται σε ανωμαλία του εμβρύου εξαιτίας μεταλλάξεων, δηλαδή διαταραχών στα γονίδια, λόγω τυχαίων βλαπτικών εξωτερικών παραγόντων, όπως τοξικές χημικές ουσίες και φάρμακα, ακτινοβολία, υπερθερμία κ.λπ.
Το έμβρυο στις πρώτες εβδομάδες της ζωής του είναι ένας ταχύτατα αυξανόμενος οργανισμός, πάρα πολύ όμως ευαίσθητος και ευπαθής, και σχετικά εύκολα παραβλάπτεται η ανάπτυξή του. Μια βλάβη, που σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή της εμβρυϊκής ζωής θα ήταν χωρίς σημασία, στη φάση της οργανογέννεσης αποβαίνει θανατηφόρος καταστρέφοντας πολλά ζωτικά κύτταρα.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι η αποβολή επομένως αποτελεί μια πρόνοια της φύσης να "διώξει" έναν παθολογικό οργανισμό.
Τους βλαπτικούς αυτούς παράγοντες πρακτικά είναι αδύνατο να τους προβλέψουμε και να τους αποφύγουμε, είναι πάντως σχετικά απίθανο να επαναληφθούν και να επηρεάσουν και τις επόμενες εγκυμοσύνες.
Γι’ αυτό η συνήθης συμβουλή σε κάθε ζευγάρι που είχε την ατυχία μιας αποβολής είναι η ενημέρωση για τις τυχόν αιτίες που ευθύνονται και η προτροπή να προσπαθήσει ξανά για μια κύηση γνωρίζοντας ότι έχει τις περισσότερες πιθανότητες για επιτυχή έκβασή της, αφού προηγουμένως υποβληθεί σε κάποιες απλές εξετάσεις, που θα αναφέρουμε πιο κάτω.
Όταν όμως το δυσάρεστο φαινόμενο των αποβολών εμφανίζεται ξανά και ξανά, τότε θα πρέπει να αναζητήσουμε μια παθολογική αιτία που τις προκαλεί.
Οι αιτίες αυτές είναι οι εξής:
Μια λοίμωξη, όπως τοξόπλασμα κυτταρομεγαλοϊό, λιστέρια, μυκόπλασμα, ερυθρά κ.α. στο πρώτο τρίμηνο.
Ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας, κυρίως συγγενή διαφράγματα, ενδομητρικές συμφύσεις, υποβλενογόνια ινομυώματα κ.α.
Ορμονικές διαταραχές που έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πτωχού – ανεπαρκούς ενδομητρίου, που δεν θα μπορεί να θρέψει ένα έμβρυο στις πρώτες εβδομάδες της ζωής του. Μεταβολικά και αυτοάνοσα νοσήματα όπως, σακχαρώδης διαβήτης, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, κολλαγονώσεις κ.α.
Γενετικά νοσήματα, δηλαδή διαταραχή στη δομή των χρωματοσωμάτων – γονιδίων ενός εκ των δύο συζύγων.
Εάν κάνουμε τον έλεγχό μας μέχρι αυτό το σημείο, θα βρεθεί παθολογική αιτία περίπου σε 1 στις 4 περιπτώσεις ζευγαριών με επαναλαμβανόμενες αποβολές.
Οι περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν σχετικά αδιευκρίνιστες. Στις περιπτώσεις αυτές έχουν ενοχοποιηθεί ανοσολογικές αιτίες και διαταραχές που έχουν σαν αποτέλεσμα την απόρριψη του εμβρύου σαν ξένο σώμα. Στις φυσιολογικές εγκυμοσύνες έχει βρεθεί ότι η μητέρα αναπτύσσει ένα προστατευτικό μηχανισμό προς το έμβρυό της (που γι’ αυτήν είναι ένα είδος μεταμόσχευσης ενός ξένου οργανισμού προερχόμενος κατά 50% από κύτταρα του συζύγου και λογικά θα έπρεπε να τον καταστρέφει) και καταφέρνει όμως να συμβιώσει μαζί με αυτό επί 9 μήνες χωρίς προβλήματα. Η προστασία αυτή δημιουργείται από το ανοσοποιητικό σύστημα και συμμετέχουν κύτταρα του αίματος (λεμφοκύτταρα) και πρωτεϊνικές ουσίες (αντισώματα, κυτοκίνες κ.α.) που εγγυούνται τη σωστή ανάπτυξη στο έμβρυο.
Όταν αυτός ο προστατευτικός μηχανισμός αποτύχει, τότε η μητέρα αποβάλλει το έμβρυό της.
Τα τελευταία χρόνια, οι πρόοδοι στον τομέα της ανοσολογίας με την μελέτη της ιστοσυμβατότητος στις μεταμοσχεύσεις οργάνων σώματος μας έδωσε την δυνατότητα να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς που συμμετέχουν και στην κύηση.
Στόχος μας, επομένως, είναι να διαγνώσουμε τις ανοσολογικές αυτές διαταραχές και με θεραπείες ανοσολογικής υποστήριξης να ενισχύσουμε τη φυσική προστασία της μητέρας για την επόμενη κύηση.
Ο ανοσολογικός έλεγχος περιλαμβάνει:
έλεγχο αυτο-αντισωμάτων
διασταύρωση ιστοσυμβατότητος
εξέταση αντιγόνων ιστοσυμβατότητος HLA
έλεγχο κυτταροτοξικών αντισωμάτων
ανοσοφαινότυπο
Σαν θεραπευτική αντιμετώπιση των ανοσολογικών αιτιών για την αποφυγή μιας νέας αποβολής χορηγούνται τα εξής:
Στις περιπτώσεις ενοχής της ιστοσυμβατότητος η πιο απλή και διαδεδομένη θεραπεία είναι η χορήγηση λεμφοκυττάρων του πατέρα στο σώμα της μέλλουσας μητέρας με σκοπό την ανοσοποίησή της σε ιστούς του συζύγου της. Το ποσοστό επιτυχίας για την επόμενη εγκυμοσύνη με την μέθοδο αυτή, φθάνει το 80% - 85%.
Στις περιπτώσεις ενοχής κυτταροτοξικών παραγόντων που παραβλάπτουν την πορεία της κύησης, εμποδίζοντας την λειτουργική επαφή της μητέρας (τοίχωμα μήτρας) και εμβρύου (πλακούντας), χρησιμοποιούνται φάρμακα που παρέχουν ένα είδος ανοσοπροστασίας.
Στόχος του Κέντρου είναι να βοηθήσει τα ζευγάρια να ξεπεράσουν τους φόβους τους για την μελλοντική εγκυμοσύνη. Πραγματοποιώντας ειδικές εξετάσεις θα αποδοθούν ευθύνες σε συγκεκριμένα αίτια που προκάλεσαν τις αποβολές. Η κατάλληλη επιλογή της θεραπευτικής αγωγής με σωστά προκαθορισμένα κριτήρια και η ανάλογη παρακολούθηση της κύησης στο κρίσιμο πρώτο τρίμηνο εξασφαλίζουν το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα.
Θέλουμε να μεταδώσουμε στα ζευγάρια που παρουσιάζουν το πρόβλημα, τη γνώση μας και την εμπειρία μας και να τους βεβαιώσουμε ότι δεν έχουν κάποια ασθένεια και ότι πρόκειται κυρίως για υγιή άτομα, τα οποία με έναν από τους τρόπους θεραπευτικής αγωγής θα καταφέρουν και θα έχουν τη χαρά της γέννησης ενός παιδιού.